پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

۳۰ دی ۱۳۹۵، ساختمان ۵۴ ساله پلاسکو در مقابل چشمان هزاران نفر آتش گرفت. از این ساختمان به‌عنوان نخستین آسمان‌خراش و ساختمان مدرن خاورمیانه یاد می‌شد. ۱۷ طبقه داشت و تقریبا ۵۶۰ واحد تجاری. هنوز چند دقیقه از شروع آتش‌سوزی نگذشته بود که تصاویر لحظه به لحظه اتفاقات آن جا در شبکه‌های‌اجتماعی پربازدید شد. دیگر شاهدان فروپاشیدن پلاسکو، تنها عابران و حاضران خیابان جمهوری نبودند، حالا میلیون‌ها ایرانی با قلب شان آن خیابان و اتفاقات پلاسکو را نظاره می‌کردند و نگران بودند. گفتگوی زیر با سعید کمانی یکی از آتش نشانان حاضر در عملیات مهار آتش در پلاسکو است. همان‌هایی که قلب‌های خود را زیر آوار پلاسکو جا گذاشتند و شاهد پر پر شدن همشهریان و همکاران خود در برابر دیدگان خود بودند و کاری از دست شان بر نمی‌آمد.

آتش سوزی نیمه شب گذشته در مجتمع پاساژ پایتخت اگرچه بعد از چند ساعت مهار شد اما حواشی بسیاری در پی داشت که بی توجهی به آن‌ها می تواند حوادثی مانند پلاسکو را رقم بزند.

پس از حادثه پلاسکو واژه مدیریت بحران برای بار چندم میان ادبیات جامعه رواج پیدا کرده است. واژه‌ای پر مسما که در شرایط اضطراری پر رنگ و همین که آب‌ها از آسیاب‌ افتاد به صندوقچه حافظه سپرده می‌شود

روزنامه جهان صنعت نوشت: روز پنجم آواربرداری پلاسکو است. هوا آفتابی است. حجم دود منطقه کم شده‌ اما کماکان خیابان‌های لاله‌زار و فردوسی، نزدیک‌ترین نقاط به محوطه پلاسکو، بوی سوختگی شدیدی می‌دهند.